Piet Vanclooster

Privé-praktijk voor psychologische raadpleging en psychoanalytische psychotherapie

Toelichting

Op een gegeven moment slaat de balans door. Iets wat recent is opgedoken of vaak al vele jaren aanwezig is, is ondraaglijk geworden. Dat 'iets' keert telkens weer terug en lijkt je volledige leven te bepalen, hoe je je voelt, hoe je in relatie staat tot anderen. Je weet niet precies wat het is maar je wil er iets aan doen.

In de therapie gaan we aan het werk met hetgeen onderhuids aanwezig is, gaan we in op de gelaagdheid en de verknopingen die dat ‘iets’ bepalen. Je wordt uitgenodigd tot een manier van spreken, een vrij spreken, die je tot nu toe met niemand anders hebt gedaan, niet met vrienden of naasten.

Dat ‘iets’, dat altijd zo drukkend en onbepaald leek, begint zich te ontwarren, begint betekenis te krijgen. Het onbehagen neemt af, je krijgt het gevoel dat er iets fundamenteel begint te veranderen in relatie tot jezelf en anderen. Kortom, een zekere vrijheid in je leven krijgt opnieuw de bovenhand.

Achtergrond

In 1995 studeerde ik af als klinisch psycholoog. Twee jaar later behaalde ik mijn getuigschrift van psychoanalytisch psychotherapeut. Vervolgens was ik zes jaar lang als assistent werkzaam aan de vakgroep Psychoanalyse en Raadplegingspsychologie van de UG onder leiding van Prof. dr. Julien Quackelbeen en Prof. dr. Paul Verhaeghe. Daarna was ik een tijdje lector aan de Hogent. Sinds enkele jaren heb ik als psychotherapeut een privé-praktijk.